دانلود فایل : دشمن را نتوان حقیر و بیچاره شمرد :
آیا وقتى که یک قدرت سیطرهجو براى عقب نشاندن روحى و روانى یک ملت و شکستن اعتماد به نفس او، اینطور ناکام میشود، آیا ساکت میماند؟
جواب این است که نه، ساکت نمیماند؛ دنبال راههاى جدید میگردد.
چون او دنبال راههاى جدید میگردد، ما باید به فکر شیوههاى جدید باشیم .
ما باید محاسبهى راههاى جدید دشمن را بکنیم؛ بدانیم امکانات او، امکانات
کمى نیست. من بارها گفتهام: دشمن را نتوان حقیر و بیچاره شمرد .
سخنرانی در استان یزد
. من و شما، جوان این مملکت، دانشجوى این مملکت، مسئول این مملکت، استاد
این مملکت باید بداند که دشمن از چه راهى وارد خواهد شد؛ پیش بینى کند.
اگر پیشبینى کردید، آن وقت پدیدههائى که در جامعه پیش مىآید، اینها را میشناسید.
وقتى شما میدانید که فرضاً سیلى در راه است، یا طوفانى در راه است،
پدیدههاى پیش از حدوث سیل یا طوفان وقتى در زندگى شما اتفاق مىافتد، این
لحظات پیش از سیل یا طوفان را میشناسید و عاملش را میدانید.
وقتى نمیدانید، این عوامل براى شما ناشناخته است. گاهى انسان به آن عوامل
نادانسته کمک میکند. این است که این بحث را براى ما جدى میکند.
بیانات مقام معظم رهبری در شهر ابرکوه یزد
• . خوشبختانه ملت ما این احساس را هم دارند. این زنده بودن، این بانشاط
بودن، اولین اثرى که میگذارد این است که طراحان توطئههاى جهانى را از
اینکه بتوانند این ملت را شکست بدهند، مأیوس میکند.
• بهترین راه براى عقبنشاندن دشمن، اظهار آمادگى است.
• آن ملتى که آمادگى خود را، حضور خود را، عزم راسخ خود را در همهى
میدانها به نمایش میگذارد، دشمن را از نفوذ در خود و غلبهى بر خود مأیوس
میکند.
• در مقابل افکار جهانى و نگاههاى جهانى، ملت ایران در هیچ مسئلهاى، باید اظهار ضعف و عقبنشینى نکند.
• هرگونه انفعال در مقابل دشمن، دشمن را تشجیع میکند به اینکه توقع بیشترى را مطرح کند، یک قدم جلو بیاید.
بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامى در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام ۳۱/۶/۸۶
• البته تهدید میکنند. تهدید اهمیتى ندارد. این را من به شما عرض بکنم:
• اولاً، تهدید تازگى ندارد؛ ما بعد از جنگ تا حالا – از سال ۶۷ تا حالا –
مرتباً تهدید شدیم به حملهى نظامى. اگر به حافظهتان مراجعه کنید، کسانى
که در جریانات هستند، میدانند.
• بنده تقریباً بیش از همه تهدیدها را میدانم؛ چون گاهى اوقات یک چیزهائى به ما منتقل میشد که به دیگران هم منتقل نمیشد.
• دائماً ما تهدید داشتیم.
• نمیگوئیم این تهدیدها به طور قطع تحقق پیدا نخواهد کرد؛ ممکن هم است تحقق
پیدا کند؛ بکند؛ اثر این تهدیدها این است که ما را آمادهتر میکند.
• ثانیاً، آن کسانى که تهدید میکنند، این را باید فهمیده باشند، حالا هم
بفهمند؛ تهدید نظامى ایران و تعرض نظامى به ایران به صورت بزن و در رو،
دیگر ممکن نیست. هر کس تعرضى بکند، بشدت عواقب آن تعرض دامنگیر او خواهد
شد.
• ثالثاً، اینهائى که تهدید میکنند، مقصودشان این است که تو دل مسئولان را
خالى کنند؛ تو دل مردم را خالى کنند. من عرض میکنم: تو دل کسى خالى نمیشود
با این حرفها؛ نه مسئولان، نه آحاد ملت. ولى این اثر را دارد که مسئولان را
به تقویت آمادگیها سوق میدهد؛ چون مسئولان وظیفه دارند احتمالات ضعیف را
هم مورد نظر قرار بدهند.
• من نگاه میکنم به سالهاى گذشته – مثلاً سال ۷۵ یکى از سالهائى بود که
تهدید نظامى در زمان کلینتون بشدت جدیت پیدا کرد – و مىبینیم تهدیدها موجب
شد مسئولان ما در بخشهاى گوناگون فنىِ نظامى کارهاى نو و جدیدى را انجام
دادند؛ آمادگیهاى بیشترى پیدا کردند. هر دفعه که تهدید بشود، یک آمادگى
بیشترى به وجود مىآید.
• اثرش خالى کردن تو دل مردم و مسئولان نیست؛
• اما اثرش آمادهسازى بیشتر کشور هست. بنابراین به ضرر ما تمام نمیشود.
• رابعاً، این تهدیدها نشان میدهد که لیبرال دموکراسى از لحاظ منطق دستش بکلى خالى است.
• حالا با صدام که اینها مواجه میشدند، میگفتند حملهى نظامى کرده، درست هم
میگفتند؛ به ایران حمله کرده بود، به کویت حمله کرده بود. اما همه میدانند
که جمهورى اسلامى به کسى حمله نکرده، انگیزهى حمله به کسى را هم ندارد؛
اهل تعرض نیست.
• حضور جمهورى اسلامى، حضور منطق است، حضور فکر است، حضور انگیزهى معنوى
است. اینها دستشان در این صحنه بکلى خالى است؛ نمیتوانند مقابله کنند.
• این مسئله نشاندهندهى این است که دستگاه حکومتى و سیاسىِ برخاسته و چیده
شدهى بر اساس لیبرال دموکراسى اینقدر دستش خالى است که مثل آدم بیسوادى
است که وقتى در مقابل یک آدم فاضل قرار میگیرد و او مجابش میکند، چارهاى
ندارد جز اینکه از بازوهایش استفاده کند و مشتش را گره کند! خوب، پیداست
هیچى ندارد؛ معلومات ندارد. این نشاندهندهى تهیدستى اینهاست
تهدید دشمن در بیانات مقام معظم رهبری (۸۶/۳/۳۱)
سابقه تهدید
• تازگی ندارد و ما پس از جنگ تا به حال مرتب تهدید شده ایم
هدف تهدید
• خالی کردن دل مردم و مسئولان کشور
علت تهدید
• خالی کردن دست لیبرال دموکراسی از منطق
• حضور جمهوری اسلامی حضور منطق، فکر و انگیزه معنوی است.
اثر تهدید
• سوق دادن مردم و مسئولین به تقویت آمادگی ها
• مسئولین وظیفه دارند احتمالات ضعیف را هم در نظر بگیرند.
عواقب تهدید
• هر کس تعرضی بکند عواقب آن به شدت دامنگیرش خواهد شد
• تعرض نظامی به ایران به صورت بزن و در رو ممکن نیست!
توصیه در برابر تهدید
• تقویت آمادگی ها به خصوص که مسئله انتخابات هم مطرح است
• ۱- وسیله قرار دادن انتخابات برای افزایش قوت و اقتدار ملی.
• ۲- نا امید کردن دشمنان.
• ۳- عزت روزافزون اسلام.
نوع جنگ جدید
• تقابل دولتهای سلطه گر و وابسته با ملتها
• در دنیا یک جنگ عظیم و چالش بزرگ برپاست. جنگ اراده ها، عزمها و سیاستها است.
توصیه در برابر تهدید
• شناخت دقیق از دشمن
• اهتمام کامل و پرهیز از سهل انگاریها.
• پرهیز از تکمیل پازل دشمن حتی با حرف.
تهدید : ( جدی گرفتن تهدید )
• تهدید را کاملاً جدی بگیرید، یعنی به هیچ وجه در محاسبات خودتان از جدیت
تهدید پائین نیایید، منتها تهدید جدی معنایش حتمی نیست، هیچ حتمیتی وجود
ندارد.
• ممکن است رفتار ما آن را تشدید و تسریع کند و طرف را تشویق کند و بالعکس
ممکن است آن را تأخیر بیاندازد یا منتفی سازد. اما در جدی بودنش تردید
نباید کرد. الآن هم همین اعتقاد را دارم.
• تهدید آمریکا جدی است.
• ما سیاست بازدارندگی را تأیید می‌کنیم درست هم هست ولی اگر بخواهیم در
این جا سیاست بازدارندگی را عمل کنیم، حتماً باید از موضع اقتدار باشد و
الا هیچ موضع تسلیم و زبونی موجب بازدارندگی نخواهد شد و باید درک واقعی
موقعیت را نمود.
• من توصیه نمی‌کنم که توان دشمن را غافلانه ندیده بگیرید اما توصیه هم
میکنم که توان دشمن را کودکانه، خیلی بزرگ‌تر از آن هم هست نگیریم و
نبینیم ، بفهمیم که دشمن چه دارد و چه کار میکند.
• امروز از دوران دفاع مقدس به مراتب قوی‌تر و کارآمدتر و پخته‌تریم هم از
لحاظ فکری و هم از لحاظ نظری، هم از لحاظ امکانات سیاسی و هم از لحاظ
امکانات اقتصادی، اگر اندکی مواظب خودمان باشیم و از خودمان مراقبت کنیم،
در زمینه‌های انقلابی هم در دنیا از آن وقت خیلی عقب نخواهیم بود.
• ملت ما ملت پیر و از کار افتاده بی‌حال و بی‌جان نیست ملتی جوان است.
• هفتاد درصد از ملت ما سنی زیر ۳۵ سال دارند و ملتی جوان با نیرو و با نشاط هستند.
• جنگ نظامی با چنین ملتی برای آمریکا و غیر آمریکا صرفه‌ای ندارد.
• با ملتی که مردم آن از مرگ نمی‌ترسند و در مقابل آن شجاعت دارند نمی‌توان درافتاد
• ( بازدارندگی مفهومی ندارد ).
• وقتی یک ملت فقط با نیروی نظامی خود نجنگد، بلکه با همه ملت خود جنگید ، بزرگ‌ترین قدرتهای دنیا را به زانو در می‌آورد.
• ما از هیچ جنگی استقبال نمی‌کنیم، این را همه بدانند.
• اجتناب از جنگ را وظیفه خودمان بدانیم.
لزوم آگاهی و شناخت دشمن :
• افشای تهدیدات دشمنان، مشخص کردن دشمن اصلی و نفی دشمنان موهوم، از پیام‌های مورد نیاز افکار عمومی است.
لزوم اطلاع از طرح کلی دشمن :
• این که ما بتوانیم « طرح کلی دشمن در مورد خودمان را بدانیم » ، بخشی از توان دفاعی ماست؛ به این مسئله توجه داشته باشید.
• ندانستن اینکه دشمن چه در سر دارد و چه می‌خواهد بکند، غفلتی است که ممکن است ما را از امکان برخورد و امکان دفاع محروم کند.
ضد حمله به دشمن :
• نجات از این دغدغه‌ها و مشکلات یک راه بیشتر ندارد و آن فکر کردن، اندیشیدن، ضد حمله فراهم کردن و دشمن را به ستوه آورده است.
• طراحان و برنامه‌ریزان اصلی در آمریکا، در این مقطع ماجراجویی را به
عنوان سیاست اصلی و راهبردی خود انتخاب کرده‌اند و در هر نقطه‌ای که از
پیروزی خود مطمئن باشند دست به ماجراجویی خواهند زد.
• لذا تنها راه مقابله با تهدیدها این است که وضعیت داخلی به گونه‌ای
ساماندهی شود که دشمن از پیروزی خود مطمئن نباشد و زمینه را برای ماجراجویی
فراهم نبیند.
• نظامی که حقیقتاً متکی به مردم است و مردم از آن دفاع میکنند، در درون خودش مستحکم است.
• رخنه‌های گوناگونی که یک نظام را صدمه می‌زند، بسته شده است و هیچ قدرتی نمی‌تواند این نظام را از بین ببرد … .
• هرگونه عقب‌نشینی در مقابل دشمن مستکبر و زورگو باعث فشار بیشتر و تشویق او به تعرض و زیاده‌خواهی است.
• تنها چیزی که می‌تواند کشور ایران و نظام اسلامی را حفظ کند استحکام داخلی و عزم و جزم بر دفاع مشروع و منطقی است.
دفاع همه جانبه :
• ملت و مسئولان نظام اسلامی از هیچ جنگی استقبال نمی‌کنند و اجتناب از جنگ
را وظیفه خود میدانند اما در مقابل دشمن، متحد و یکپارچه از عزت و عظمت
خود دفاع خواهند کرد.
پرهیز از غفلت :
• نمی‌توان گفت که ایران قطعاً مورد حمله قرار خواهد گرفت اما باید تأکید
کرد که تهدیدات موجود جدی است. وظایف تمامی مسئولان، نخبگان و تأثیرگذاران
جامعه به گونه‌ای سنگین است که ما امروز حق نداریم یک اشتباه بکنیم.
• چشم تاریخ رفتار مسئولان، صحنه‌گردانان و نخبگان ایران است و آیندگان در
مورد هر حرف یا سکوت، اقدام، یا بی عملی امروز ما قضاوت خواهد کرد.